İşitme kaybı tüm dünyada giderek yaygınlaşan bir sorun haline geldiğinden, işitme kaybı olan kişilerin erişebilecekleri hizmetlerden haberdar olmaları hayati önem taşımaktadır. İşitme cihazlarının kişinin maddi imkanları dahilinde olup olmadığı konusu en sık sorulan konulardan biridir. Bu makale üç potansiyel yardım yolunu incelemektedir: işyeri değişiklikleri, koklear implant sağlayan programlar veya tesisler ve devlet finansmanı.
Başlangıç olarak , işyerinde konaklama programı kapsamında işitme cihazlarının ücretsiz sağlanıp sağlanamayacağını araştıralım. İşverenlerin, ilk kez 1990 yılında yasalaşan Amerikalı Engelliler Yasası (ADA) uyarınca engelli çalışanlara makul olanaklar sunması gerekmektedir. İşitme güçlüğü çekenler bu kategoriye dahildir. Engelli Amerikalılar Yasası'nın (ADA) amacı, ayrımcılığı ortadan kaldırmak ve engellilerle yaşayan ve istihdam edilen kişiler için fırsat eşitliğini geliştirmektir.
Ancak 'makul düzenlemelerin' biraz subjektif olabileceğini ve bir iş yerinden diğerine değişebileceğini akılda tutmak önemlidir. Çoğu durumda bu, iletişim yardımları sağlamak, esnek çalışma saatleri oluşturmak ve hatta iş gerekliliklerini değiştirmek gibi uyarlamalar yapmayı gerektirir; ancak bu her zaman işitme cihazı sağlanmasını gerektirmez.
İşitme cihazları, tıpkı gözlükler gibi sıklıkla kişisel kullanıma yönelik aksesuarlar olarak kabul edilir ; bu da genellikle kişinin kendisi için bir tane alma kararına bağlı olduğu anlamına gelir. Öte yandan, yalnızca işyerinde kullanılan yardımcı dinleme ekipmanlarının masraflarını işverenlerin ödemesi beklenebilir. İşverenin kapsamlı sağlık sigortası planının işitme cihazı masraflarını da karşılaması mümkündür; ancak durumun ne ölçüde gerçekleşeceği öncelikle sigorta planı hükümlerine bağlı olacaktır.
Dikkatimizi koklear implant sunan programlara veya tesislere kaydırdığımızda cevap biraz daha karmaşık hale geliyor. İşitme cihazlarının yeterli yardımı sağlayamayacağı noktaya kadar ciddi işitme kaybı olan kişilere genellikle koklear implantları düşünmeleri tavsiye edilen kişilerdir. Çoğu durumda bu tesisler değerlendirme, ameliyat, cihaz aktivasyonu ve rehabilitasyon gibi çeşitli hizmetleri kapsayan eksiksiz bir program sağlar.
Koklear implantlara yönelik bazı programlar, implantasyon öncesi testlerin bir parçası olarak veya adaylık süreci boyunca işitme cihazları sunabilse de, asıl odak noktası işitme cihazlarından ziyade implantın kendisidir. Bu nedenle, hastanın kişiselleştirilmiş tedavi planı bunları içermediği sürece bu programların işitme cihazlarını düzenli olarak kapsamaması mümkündür. İş konaklamalarında olduğu gibi bu da çoğunlukla merkezin politikalarına, hastanın sigorta kapsamına ve hastanın yaşı ve tıbbi tedavi ihtiyacı gibi ek hususlara bağlı olacaktır.
Son fakat bir o kadar da önemli olarak, işitme cihazına ihtiyaç duyan kişiler aynı zamanda devlet tarafından sağlanan hibeler ve diğer destek türleri yoluyla da yardım alabilirler. Medicaid gibi hükümet yardım programları sayesinde, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki gerekli niteliklere sahip kişiler için işitme cihazları ücretsiz olabilir. Bu bireyler genellikle düşük gelire sahiptir ve yaşlıları, çocukları ve her yaştan yetişkini içerebilir. Bir eyalette mevcut olan kapsam diğerinden çok farklı olduğundan, kendi eyaletinize özel düzenlemeleri araştırmak önemlidir.
Benzer şekilde, Çocuk Sağlık Sigortası Programı (CHIP), programa hak kazanan çocuklara yönelik işitme cihazı gibi işitme hizmetlerini teminat altına almaktadır. Gaziler İşleri Dairesi aracılığıyla nitelikli görevlerde bulunmuş gazilere de işitme cihazları sağlanmaktadır. Bu seçeneklere ek olarak, işitme cihazlarının satın alınması için mali destek sağlayabilecek devlet mesleki rehabilitasyon programları ve hayırsever gruplar da bulunmaktadır.
Ayrıca, savunuculuğu hak eden daha iyi işitme cihazı kapsamı için sürekli bir baskı olduğunu belirtmek de önemlidir. "Medicare Odyolog Erişimi ve Hizmetleri Yasası", yaşlı vatandaşların ve engelli diğer kişilerin işitme sağlık hizmetlerine daha iyi erişimini kolaylaştırmak amacıyla 2021'de Kongre'ye sunuldu.
Sonuç olarak, işitme cihazı masrafları doğrudan işyeri konaklamaları veya koklear implant programları tarafından karşılanamasa da incelenecek başka yollar vardır ve bunların hepsinin farkında olmak önemlidir. Mevcut alternatifleriniz hakkında derinlemesine araştırma yapmak ve sağlık uzmanlarından rehberlik almak her zaman hayati öneme sahiptir. Bazı sigorta programlarının yanı sıra hükümetten gelen bağışlar ve para da bir miktar mali rahatlama sağlamaya yardımcı olabilir.
İşitme kaybı mutlaka kişinin yaşam kalitesinde bir düşüş veya kişinin mali yükünde önemli bir artış anlamına gelmez. Etkilenenler, erişebilecekleri kaynaklar hakkında daha iyi bir farkındalığa sahip olurlarsa yolculuğu daha güvenle tamamlayabilir ve kendilerine özgü gereksinimlerini karşılayan bir çözüm keşfedebilirler.
Başlangıç olarak , işyerinde konaklama programı kapsamında işitme cihazlarının ücretsiz sağlanıp sağlanamayacağını araştıralım. İşverenlerin, ilk kez 1990 yılında yasalaşan Amerikalı Engelliler Yasası (ADA) uyarınca engelli çalışanlara makul olanaklar sunması gerekmektedir. İşitme güçlüğü çekenler bu kategoriye dahildir. Engelli Amerikalılar Yasası'nın (ADA) amacı, ayrımcılığı ortadan kaldırmak ve engellilerle yaşayan ve istihdam edilen kişiler için fırsat eşitliğini geliştirmektir.
Ancak 'makul düzenlemelerin' biraz subjektif olabileceğini ve bir iş yerinden diğerine değişebileceğini akılda tutmak önemlidir. Çoğu durumda bu, iletişim yardımları sağlamak, esnek çalışma saatleri oluşturmak ve hatta iş gerekliliklerini değiştirmek gibi uyarlamalar yapmayı gerektirir; ancak bu her zaman işitme cihazı sağlanmasını gerektirmez.
İşitme cihazları, tıpkı gözlükler gibi sıklıkla kişisel kullanıma yönelik aksesuarlar olarak kabul edilir ; bu da genellikle kişinin kendisi için bir tane alma kararına bağlı olduğu anlamına gelir. Öte yandan, yalnızca işyerinde kullanılan yardımcı dinleme ekipmanlarının masraflarını işverenlerin ödemesi beklenebilir. İşverenin kapsamlı sağlık sigortası planının işitme cihazı masraflarını da karşılaması mümkündür; ancak durumun ne ölçüde gerçekleşeceği öncelikle sigorta planı hükümlerine bağlı olacaktır.
Dikkatimizi koklear implant sunan programlara veya tesislere kaydırdığımızda cevap biraz daha karmaşık hale geliyor. İşitme cihazlarının yeterli yardımı sağlayamayacağı noktaya kadar ciddi işitme kaybı olan kişilere genellikle koklear implantları düşünmeleri tavsiye edilen kişilerdir. Çoğu durumda bu tesisler değerlendirme, ameliyat, cihaz aktivasyonu ve rehabilitasyon gibi çeşitli hizmetleri kapsayan eksiksiz bir program sağlar.
Koklear implantlara yönelik bazı programlar, implantasyon öncesi testlerin bir parçası olarak veya adaylık süreci boyunca işitme cihazları sunabilse de, asıl odak noktası işitme cihazlarından ziyade implantın kendisidir. Bu nedenle, hastanın kişiselleştirilmiş tedavi planı bunları içermediği sürece bu programların işitme cihazlarını düzenli olarak kapsamaması mümkündür. İş konaklamalarında olduğu gibi bu da çoğunlukla merkezin politikalarına, hastanın sigorta kapsamına ve hastanın yaşı ve tıbbi tedavi ihtiyacı gibi ek hususlara bağlı olacaktır.
Son fakat bir o kadar da önemli olarak, işitme cihazına ihtiyaç duyan kişiler aynı zamanda devlet tarafından sağlanan hibeler ve diğer destek türleri yoluyla da yardım alabilirler. Medicaid gibi hükümet yardım programları sayesinde, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki gerekli niteliklere sahip kişiler için işitme cihazları ücretsiz olabilir. Bu bireyler genellikle düşük gelire sahiptir ve yaşlıları, çocukları ve her yaştan yetişkini içerebilir. Bir eyalette mevcut olan kapsam diğerinden çok farklı olduğundan, kendi eyaletinize özel düzenlemeleri araştırmak önemlidir.
Benzer şekilde, Çocuk Sağlık Sigortası Programı (CHIP), programa hak kazanan çocuklara yönelik işitme cihazı gibi işitme hizmetlerini teminat altına almaktadır. Gaziler İşleri Dairesi aracılığıyla nitelikli görevlerde bulunmuş gazilere de işitme cihazları sağlanmaktadır. Bu seçeneklere ek olarak, işitme cihazlarının satın alınması için mali destek sağlayabilecek devlet mesleki rehabilitasyon programları ve hayırsever gruplar da bulunmaktadır.
Ayrıca, savunuculuğu hak eden daha iyi işitme cihazı kapsamı için sürekli bir baskı olduğunu belirtmek de önemlidir. "Medicare Odyolog Erişimi ve Hizmetleri Yasası", yaşlı vatandaşların ve engelli diğer kişilerin işitme sağlık hizmetlerine daha iyi erişimini kolaylaştırmak amacıyla 2021'de Kongre'ye sunuldu.
Sonuç olarak, işitme cihazı masrafları doğrudan işyeri konaklamaları veya koklear implant programları tarafından karşılanamasa da incelenecek başka yollar vardır ve bunların hepsinin farkında olmak önemlidir. Mevcut alternatifleriniz hakkında derinlemesine araştırma yapmak ve sağlık uzmanlarından rehberlik almak her zaman hayati öneme sahiptir. Bazı sigorta programlarının yanı sıra hükümetten gelen bağışlar ve para da bir miktar mali rahatlama sağlamaya yardımcı olabilir.
İşitme kaybı mutlaka kişinin yaşam kalitesinde bir düşüş veya kişinin mali yükünde önemli bir artış anlamına gelmez. Etkilenenler, erişebilecekleri kaynaklar hakkında daha iyi bir farkındalığa sahip olurlarsa yolculuğu daha güvenle tamamlayabilir ve kendilerine özgü gereksinimlerini karşılayan bir çözüm keşfedebilirler.
